عشق نامه

عشقا، قلب من رو به سوی جمال تو می تپد. الهی، قفل دروازه ی عرش با شکوه و بهشت بهاری ات را خود به روی من بگشای. یا حق، بر درگه عظمت و جلالت ایستاده ام، در زَنم تا که درگاه مهر و مرحمتت را بر روی من بگشایی. عشقا، آنقدر بر درگهت بکوبم تا که دروازه ی عشقت را بر رویم گشایی و یا از کوبیدن من، دیگر هیچ درگهی حجاب میان ما نباشد. الهی، خنده.ی عشق ستیزان را به وحشتی در چشم هایشان مبدل ساز و مکر و حیله هایشان را به خودشان بازگردان. یا حق، هزاران بار هم از مردمی که عشقی نشناسند، یاری جویم، کوششم بر باد است اگر تو سعی و تلاش مرا با �کن فیکون� خودت به ثمر ننشانی. خدایا، اگر من تباهی و جنایتهای بی شماری کرده و ده ها بار بر درگه تو کوبیده بودم، تو درگاه مرحمت و بخشش و بهشتت را بر من می گشودی. الهی، تو خود می دانی من جنایتی ننموده ام، عاشقم، صدها بار بر درگه منزل محبوبم کوبیده ام � یا حق، من از خواسته ی تو در عجبم که چرا مرا رو به سوی درگه بندگانی رهنمون فرمودی که خود را از تو برتر می دانند، کسانی که بخشش الهی تو را نشانه ی حماقت و پذیرش و رحم و شفقت خدایی ات را ناشی از جهالت و کوته نظری ات می دانند. الهی، خود حاضر و ناظر بر امور مایی. خدایا، اگر این عشقی است از تو، خود پیچش این عشق را نیز همان گونه که رقم می زنی، رقم زن و با حقارت اندیشان همان کن که شایسته ی خدایی تو است.